Przedmowa
W pierwszej połowie XVI wieku we Włoszech zajaśniała świetlana postać Antoniego Marii Zaccarii. Ten młody święty, pełen pasji i miłości Bożej, był wielkim reformatorem życia religijnego duchowieństwa i ludu chrześcijańskiego. Był przede wszystkim założycielem Zakonu Księży Regularnych św. Pawła zwanych Barnabitami, Sióstr Anielanek św. Pawła i Świeckich św. Pawła.
Antoni Maria Zaccaria, urodzony w Cremonie we Włoszech w 1502 r., był studentem i absolwentem medycyny na Uniwersytecie w Padwie: lekarzem ciała i duszy w swoim rodzinnym mieście, żarliwym katechetą, gorliwym kapłanem w Mediolanie i nie tylko. Przez dekadę, jego apostolat charakteryzowało intensywne nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu (był promotorem czterdziestogodzinnego nabożeństwa) oraz żarliwa miłość do Krzyża i Chrystusa ukrzyżowanego (ustanowił bicie w dzwony w piątek o godzinie 15-tej na pamiątkę śmierci Jezusa). Antonim Marią kierowała niezwykła gorliwość św. Pawła, wybranego przez niego na swego mistrza i wzór na ziemi, a szczególnego patrona w niebie. Wyczerpany pracą duszpasterską Antoni Maria umiera w wieku zaledwie 36 lat, pozostawiając po sobie godne podziwu przykłady pokuty i duchowości.
Nowenna ukazuje myśl ascetyczno-mistyczną św. Antoniego Marii. Tę myśl można znaleźć w jego sześciu Kazaniach i jedenastu Listach, które pozostały jego testamentem, zwierciadłem duszy i powołania misyjnego. W jego pismach rozbrzmiewa nieustanne wezwanie do świętości. Józef Kardynał Ratzinger napisał: „Muszę też przyznać, że postać Świętego Antoniego Marii Zaccarii jest mi szczególnie droga, gdyż pozostaje on jedną z wielkich osobowości związanych z reformą katolicką XVI wieku (…) autentycznym, żarliwym w wierze człowiekiem
Boga i Kościoła, wymagającym formatorem sumień, przewodnikiem zdolnym pociągnąć innych ku dobru i nawracać” (Antonio Montonati, Rozpalił płomień wiary, s.14,15).
Podobnie jak wszyscy święci, Zaccaria jest postacią o nieprzemijającej aktualności. Spotkanie z Nim symbolizuje zaproszenie do upragnionego powrotu do wyjątkowego charyzmatu powołania, jako nieodzownego elementu prawdziwej odnowy ogłoszonym przez Sobór Watykański II. Kościół czci świętych i czci ich wizerunki. Czcząc ich imiona i pamięć, głosi cuda Chrystusa w Jego sługach i proponuje wiernym przykłady do naśladowania (por. Sacrosantum Concilium, 11).
Święci ukazują oblicze i obecność Boga w świecie. To oni przyczyniają się do duchowego życia Kościoła na ziemi i tworzą z nami jedno mistyczne ciało. Jako przyjaciele i współdziedzice Chrystusa wstawiają się za nami. Jako nasi bracia i dobroczyńcy, uczą nas drogi do nieba (por. Lumen Gentium, 49-50).
Antoni Maria Zaccaria zasługuje na to, by być znanym i naśladowanym w jego nauczaniu: zalicza się do kategorii kapłanów, którzy na przestrzeni wieków pozostawili wspaniały przykład świętości. Jako mistrz duchowy nadal rozpowszechnia i głosi Słowo Boże oraz naucza o „wzniosłej mądrości Jezusa Chrystusa” (liturgia 5 VII).
Biskup Andrea M. Erba CRSP, Velletri Segni
Rzym, 15 listopada 2008
Uroczystość Maryi, Matki Bożej Opatrzności
Modlitwa na rozpoczęcie
Miłosierny Ojcze, źródło wszelkiej świętości, z sercami pełnymi ufności i miłościwego posłuszeństwa Twojej woli, wraz z Świętym Antonim Marią Zaccaria, prosimy o łaskę świętego życia na wzór Chrystusa, Twojego Syna. Nakłoń serca nasze na głos Ducha Świętego, aby nas prowadził i umacniał na drodze, która wiedzie do Ciebie, tak, abyśmy z Jego pomocą mogli stać się prawdziwymi uczniami Twojej niezmierzonej dobroci i niewypowiedzianej miłości do wszystkich. Przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Modlitwa na zakończenie
Św. Antoni Maria Zaccaria, wspomożycielu chorych i ubogich, poświęciłeś całe swoje życie uświęcaniu innych, wysłuchaj moją pokorną i ufną modlitwę. Racz pełnić nadal posługę lekarza i kapłana, wypraszając u Boga uzdrowienie z moich fizycznych i moralnych chorób. Wspieraj wszelkie moje wysiłki, żebym wyzwolony z niewoli grzechu nieustannie wzrastał w świętości. Spraw, abym wpatrując się w Ukrzyżowanego, uczył się żyć zgodnie z przykazaniami Bożymi i służył bezinteresownie bliźnim. Wyjednaj mi tę łaskę, o którą z ufnością Cię błagam w tej nowennie.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
